Ronald Onnink
Kandidaat #23
Als buren vrienden worden weten we dat we moeten bouwen aan een Thuis!  

Een dakloze, iemand die onderweg thuis is…
Als import Bosschenaar, die huis en haard verlaten heeft om elders een toekomst te bouwen, heb ik mij verbaasd over gastvrijheid van deze Bourgondische gemeente. Ruim 13 jaar geleden kregen wij, (mijn vrouw, onze dochter en ik) de kans om tijdelijk een bovenwoning te betrekken aan de Hinterhamerstraat. Het was niet groot maar gaf ons wel een dak boven ons hoofd. Dit in afwachting van ons huis in Empel. Wonen in een stadscentrum brengt voordelen mee. Verse croissants op een zondag morgen. De eerste zondag dat wij onze ogen opende in de Hinthamerstaat zou ik de verse croissants ophalen voor het ontbijt. Na het afdalen van drie trappen kwam ik bij de buitendeur. Ik voelde een enorme weerstand bij het openen, de deur leek te klemmen. Nee de deur klemde niet, een dakloze lag in het portaal tegen de deur aan te slapen. Hij verontschuldigde zich voor het overnachten en vertelde mij dat hij te laat was voor de opvang. Na nogmaals een excuses aangehoord te hebben vervolgde ik mijn weg waarbij de schone slaper mij nog een prettige dag toewenste. Wat een super positieve ervaring, een dakloze die zich verontschuldigde voor een openbaar “dak” boven zijn hoofd en hij wenste mij ook nog een prettige dag.  

Een huis werd een thuis waar mijn buren vrienden werden.
Na een jaar in de Binnenstad gewoond te hebben werd ons huis opgeleverd. Spannend een nieuw huis, nieuwe buren en heel veel werk. Onze eerste kennismaking met de buurt was een onbekende buurman die aan ons vroeg om gezamenlijk stenen voor de voortuin te kopen. Niet wetende dat deze vraag de basis was van een buurtgemeenschap die hechte vrienden werden. We deelden letterlijk lief en leed, van geboortes tot begrafenissen. Van scheidingen naar nieuwe liefdes. Samen opgroeiende kinderen die elkaar bijstaan alsof het familie is. Dat alles door 1 simpele vraag: “Doen jullie mee?” Wat een warm welkom was die ene vraag. 

Vriendschap geeft ogen aan afstand en een stem aan de stilte.
Als Rotterdammer in Brabant besef ik mij nu, dat het niet uit maakt waar je huis staat. Als er vrienden komen ben je altijd thuis! Helaas is de huidige situatie waarin wij ons nu bevinden verre van ideaal. Het stikstof dilemma, corona en te weinig bouwmaterialen werken niet mee aan een groei in huizen. Ondanks de door Roy Geers in 2020 opgestarte maatregel Sneller Bouwen is het nog steeds niet vanzelfsprekend om een dak boven je hoofd te hebben. Laat staan een passend dak wat men thuis kan noemen. Ik besef mij dat invloed om te mogen en te kunnen bouwen voor ons als burgers marginaal is. Wel weet ik dat Den Bosch onder leiding van Roy de goede weg is ingeslagen. Daarom steun ik Roy & het Rosmalens Belang in hun aanpak om iedereen in Den Bosch een dak boven hun hoofd te kunnen bieden. 

Waar wij als Bosschenaren wel invloed op uit kunnen oefenen is ervoor zorgen dat een ieder zich in Den Bosch thuis voelt. Zoiets start met een simpel goedendag, een praatje of betrokkenheid in en met je buurt. In het centrum of in de dorpen en wijken laten wij met ons allen Den Bosch ons thuis maken en houden. Ik steun dan ook de ingeslagen weg van het Rosmalens Belang en onderschrijf het doordachte en democratisch gekozen partijprogramma. Centraal hierin staan voor mij de punten : Meedoen & Leefbaarheid. Ik voel me thuis bij het Rosmalens Belang. 

Kom stemmen en stem met je hart want deze huist in jou. 

Ronald